ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਭਾਗ -10
ਲੇਖਕ : ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ
ਕਈ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ ਬੜੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਫ਼ੋਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜੇਸ਼ ਪੰਜੋਲਾ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਲਿਖੋਗੇ, ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਜੀਓ ਰਾਜੇਸ਼ ਪੰਜੋਲਾ ਮੇਰਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਆਂਢੀ ਹੋਣ ਨਾਤੇ ਤੇ ਇਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੋਣ ਨਾਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਬਾਰੇ ਜੋ ਵੀ ਲਿਖਾਂਗੇ ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ ਲਿਖਾਂਗੇ, ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਰਾਭਾ ਵੈੱਲਫੇਅਰ ਟਰੱਸਟ ਰਾਜਿ. ਦੇ ਇਕ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿਚ ਭਾਸ਼ਣ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਾ ਬਣਿਓ! ਇਸ ਭਾਸ਼ਣ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਗੰਭੀਰ ਕੀਤਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਰਾਜੇਸ਼ ਬਾਰੇ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਖਾਂਗੇ ਤੇ ਸਬੂਤਾਂ ਸਮੇਤ ਲਿਖਾਂਗੇ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਈ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਈ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਦਾ ‘ਰੱਬ’ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵੀ ਸੀ ਉਸ ਬਾਰੇ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਲਿਖੋਗੇ, ਬਾਈ ਜੀ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਬਾਰੇ ਏਨਾ ਉਤਸੁਕ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦਾ ‘ਰੱਬ’ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰਾਮ ਬਾਣੀ ਹੈ, ਕਈ ਭਰਾ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬੜਾ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਇਹ ‘ਰੱਬ’ ਪੱਤਰਕਾਰ ਕੌਣ ਸੀ, ਤਾਂ ਬਾਈ ਜੀ, ‘ਰੱਬ’! ਉਹ ਕੋਈ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੱਬ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬੰਦਾ ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਟਟੀਹਰੀ ਵਾਂਗ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਹੀ ਸਭ ਦਾ ਬਾਪ ਹੋਵੇ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਬੱਚੇ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਤੋੜ ਜਵਾਬ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਂਜ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ 5-7 ਮੰਤਰੀ ਤਾਂ ਪਾਕੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਨ ਇਹ ਸੱਚ ਵੀ ਸੀ, ਸੁਖਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵੀ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸਹਿਕਾਰੀ ਮੰਤਰੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰਾਮ ਬਾਣੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਸਹਿਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਸਹਿਕਾਰੀ ਬੈਂਕ ਵਿਚ ਬੜੀਆਂ ਚੰਮ ਦੀਆਂ ਚਲਾਈਆਂ ਸਨ। ਰਾਜ ਭਵਨ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਇਕ ਬੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਰੱਬ ਕਹਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਿਉਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦਾ ਬਰਾਂਡ ਹੀ ਵੱਡਾ ਸੀ, ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦਿਓ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕੀ ਔਕਾਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਤੁਸੀਂ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਪਤਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰੋੜਾਂ ਵਾਂਗ ਰੜਕਦਾ ਸਾਂ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਸਾਡੇ ‘ਕੁੱਬੇ ਤੇ ਵੱਜੀ ਲੱਤ’ ਵਾਂਗ ਜਮਾਂ ਹੀ ਲੋਟ ਆ ਗਿਆ। ਉਂਜ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਗਗਨਦੀਪ ਤੇ ਮੇਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਉਹ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਸਾਈਬਰ ਥਾਣੇ ਤੱਕ ਵੀ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਚਰਚਿਤ ਆਈਪੀਐਸ ਹਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਹੋਰੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸਨ,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਸਲ ਗੱਲ ਪਹਿਚਾਣ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ‘’ਇਹ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਕੇਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੁਕਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਫੜਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਇਹ ਜ਼ਲਾਲਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਦੇਣੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਦੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਮਨਸਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੀਏ, ਜੇਕਰ ਇਹ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਤਾਂ ਕੀ ਇਸ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦੇਈਏ? ਪਾਗਲਪਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।’’ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈਪੀ ਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਬੈਠੇ ਸਨ ਤੇ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਮਨਦੀਪ ਜੋਸਨ ਤੇ ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ ਰੁਪਾਣਾ ਵਰਗਿਆਂ ਨੇ ਆਈਪੀਐਸ ਹਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਵੱਲੋਂ ਆਖੀਆਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦਾ ਕਾਇਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਹਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਆਈਪੀਐਸ ਨੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਦਫ਼ਤਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਸੋ ਅੱਗੇ ਤੁਸੀਂ ਬੜਾ ਕੁਝ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਪੜ੍ਹੋਗੇ ਕਿ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰਾਮ ਬਾਣੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਅਧਿਆਪਕ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕੀ ਕੀ ਪਾਪੜ ਨਹੀਂ ਵੇਲੇ, ਪਰ ਉਹ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਤੀਜਾ ਜ਼ੀਰੋ, ਪਰ ਉਂਜ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਾਈਸ ਚਾਂਸਲਰ ਡਾ.ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦਾ ਲੰਗਰ ਲਗਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ,
ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕੀ ਕੀ ਰੰਗ ਲਗਾਏ, ਉਹ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜ੍ਹੋਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਘਰਵਾਲੀਆਂ ਲਗਾ ਲਈਆਂ, ਕੁਝ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਾਈ ਭਤੀਜੇ, ਇਕ ਨੇ ਤਾਂ 8 ਜਣਿਆਂ ਨੂੰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਜਗ ਬਾਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੇਸਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਰਤਦਿਆਂ ਨੌਕਰੀ ਦਵਾਈ। ‘ਫੁਕਰੇ ਧਾਲੀਵਾਲ’ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਾਂਗੇ। ਪਰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਰਹੋ.. ਅੱਜ ਦਾ ਆਪਣਾ ਵਿਸ਼ਾ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਤੋਂ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੇ ਜੋ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੀ ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਆਪਾਂ ਚੇਤੇ ਕਰਾਂਗੇ।
11 ਦਸੰਬਰ 2006 ਨੂੰ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਚੇਅਰਮੈਨ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਥਾਂ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ਨਾਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲਿਖਤੀ ਡਿਊਟੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਹੁਣ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਹੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੇ ਜਨਰਲ ਹਾਊਸ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਈ। ਹੁਣ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਤੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਛਪਣ ਵਾਲੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਬੁਰਾ ਮਨਾਇਆ ਤੇ ਸਾਰੇ ਗ਼ੁੱਸੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ 16 ਦਸੰਬਰ 2006 ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਭਰਵੀਂ ਹਾਜ਼ਰੀ ਸੀ, ਪਰ ਮੂਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਉਹ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮੂਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮੂਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ, ਚੰਦਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਜੋਗਿੰਦਰ ਮੋਹਨ, ਮੈਂ ਜਾਣੀ ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ, ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ, ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਮੂਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਸਨ।
ਇੱਥੇ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਉਹ ਮਦਮਸਤ ਮੌਲਾ ਵਾਂਗ ਅੱਗੇ ਆ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਵੱਡੀ ਸੀ, ਹੁਣ ਦੱਸੋ, ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ, ਚੰਦਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਜੋਗਿੰਦਰ ਮੋਹਨ, ਜਸਪਾਲ ਢਿੱਲੋਂ, ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਨਿੱਬਰ, ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾਖਾ, ਮਨਦੀਪ ਜੋਸਨ, ਰਾਜੇਸ਼ ਪੰਜੋਲਾ ਹੋਰ ਕਈ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਛਪਣ ਵਾਲੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਕੋਈ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਸੀ! ਪਰ ਇੱਥੇ ਆਮ ਜਿਹੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਾਹਲੇ ਸਨ, ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਵੱਖਰੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਹੋਂਦ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਦਬਦਬਾ ਸੀ, ਪਰ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਕੋਈ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਕਈ ਵਾਰੀ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਸਵਾਲਾਂ ਅਧੀਨ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਵਾਲ ਗੁੰਮ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਇਹ ਲਿਆਕਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਮੁਕੰਮਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਇੰਜ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਲਈ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕੈਪ. ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੇਲੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਿਲਣੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਅਮਰਿੰਦਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਅਹਿਮੀਅਤ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੀਆ ਗਾਂਧੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਹੀ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕੈਪਟਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਣ ਵੇਲੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਕਿਵੇਂ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਪਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਸਮਝ ਗਏ ਸਨ।
ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ‘‘ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਨਾ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕੋਈ ਸਿਆਸਤ ਖੇਡਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਸਿਰਫ਼ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਸਿਰਫ਼ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਗਰੁੱਪ ਜ਼ਲੀਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮਨ ਬਣਾ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਇਹ ਅਹਿਮ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕਿਸੇ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਬੜਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਘਟਨਾ ਸੀ, ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਬਣਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਬੇਸ਼ੱਕ ਬਹੁਤ ਭੁਚਾਲ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਬਾਹਰੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਸਹਿਜ ਸੀ, ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲੋਂ ਇਲਮ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਮੇਰੀ ਦੁਬਿਧਾ ਸਮਝ ਲਈ ਸੀ, ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੇ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਦੇ ਬੜੇ ਵੱਡੇ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਮੈਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸਾਦਗੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪਟਿਆਲਾ ਲਈ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਘਟਨਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਘਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਸਥਾਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਸਰੂਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਪਣੀ ਹਿੰਮਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਆਪਣਾ ਹੰਕਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਥਾਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਹ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਬੜੀ ਹੀ ਅਹਿਮ ਘਟਨਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਨਕਾਰਾਤਮਿਕ ਰੋਲ ਨਹੀਂ ਨਿਭਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਹਰ ਹੀਲੇ, ਹਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿਚ ਹਾਜ਼ਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਗਵਾਹ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹ ਘਟਨਾ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਘਟਨਾ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿਚ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿਚ ਸੀ ਨਾ ਕਿ ਨਿੱਜ ਲਈ, ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਕਸਦ ਨਾਲ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ 11 ਦਸੰਬਰ 2006 ਵਾਲੀ ਮੀਟਿੰਗ ਦੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਸਾਰਾ ਇਲਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਲੋਕ ਹੁਣ ਕਲੱਬ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਸੀਨੀਅਰ ਜਾਂ ਵੱਡੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ’’
16 ਦਸੰਬਰ 2006 ਨੂੰ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਤਤਕਾਲੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਸ਼ਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ‘ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਉਸ ਕੋਲ ਕੁਝ ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਹੁਣ ਗ਼ਲਤ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਬਣਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਨਿੱਜੀ ਪੱਖ ਲਈ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੇਅਰਮੈਨ ਬਣਨ ਦੀ ਦੌੜ ਚੱਲ ਗਈ ਹੈ, ਇਹ ਗ਼ਲਤ ਹੈ, ਸੰਵਿਧਾਨ ਬਦਲਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਕਨਸੋਆਂ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ’’ ਬੜਾ ਹੀ ਦੁਖੀ ਪਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਸੀ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ, ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਦਿਨ ਬੜਾ ਹੀ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੋਚਿਆ ਤੇ 18 ਦਸੰਬਰ 2006 ਨੂੰ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਦਾ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ’ਤੇ ਬੰਬ ਵਾਂਗ ਗਿਰਿਆ ਸੀ, ਸਾਰੇ ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਹੈ ਕਿ ਏਨਾ ਵੱਡਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਚਾਨਕ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਅੰਦਰਲੀ ਗੱਲ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੇ ਨਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਚੇਅਰਮੈਨ ਤਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਲਰਕ ਹੀ ਸੀ, ਇਕ ਪਾਸੇ ਜੈਨ ਟੀਵੀ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਜੋ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਵੱਲੋਂ ਚੋਣ ਵੀ ਲੜ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਨਿਰਪੱਖ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਸੀ, ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਵਰਗੇ ਵੱਡੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦਾ ਕੀ ਅਸਤਿਤਵ ਸੀ? ਪਰ ਜੇਕਰ ਅਸ਼ਕ ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਤਾਂ ਸਹਿਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿ ਚੇਅਰਮੈਨ ਵੱਡਾ ਹੈ ਪਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਉਸ ਦਾ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ ਜਾਂ ਕਲਰਕ ਹੀ ਸੀ, ਫੇਰ ਵੱਡਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਇੰਜ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਵੇਂ ਸਹਿ ਲੈਂਦਾ? ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਸਮਝੋ ਕਿ ਅਸ਼ਕ ਕੀ ਕਰਦਾ ਉਸ ਵੇਲੇ, ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਲੜਦਾ ਜਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਲੜਨ ਲਈ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਪਰ ਕੀ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨ? ਇਹ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਖ਼ੈਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸੀਨੀਅਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਨੂੰ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਪਟਿਆਲਾ ਦਾ 80-90 ਫ਼ੀਸਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰਾ ਇੱਕਜੁੱਟ ਸੀ। ਪਰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦਾ ਆਪਣਾ ਇਕ ਸੰਸਾਰ ਸੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਮਹਾਰਾਜਾ ਸੀ ਪਟਿਆਲਾ ਦਾ, ਉਸ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਖ਼ੌਫ਼ ਸੀ, ਉਸ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫਸਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੇਸ ਵਿਚ ਉਲਝਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਬੜਾ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਅਸਲ ਵਿਚ ਕੀ ਹਸਤੀ ਸੀ? ਕੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਫਸਾ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਕੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਕੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਜੇਕਰ ਇੰਜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਫਿਰ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਤੋਂ ਏਨਾ ਡਰਦੇ ਕਿਉਂ ਸਨ? ਕੀ ਇਹ ਡਰ ਗੁਰਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਵਿਚ ਵੀ ਸੀ? ਤਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸ਼ਕ ਨੂੰ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਕੋਈ ਪੱਤਰਕਾਰ ਤਾਂ ਕੋਮਲ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਲੜਾਈ ਲੜਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਪਟਿਆਲਾ ਦਾ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਜ਼ਲਾਲਤ ਸੀ ਅਸ਼ਕ ਨੂੰ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਖੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਅਸ਼ਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ‘‘ ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਹੁਣ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਨਿੱਜ ਦੀ ਲੀਡਰੀ ਚਮਕਾਉਣ ਲਈ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਮੈਂ ਏਨਾ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀਂ ਗਿਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦਿੱਤਾ’’
ਗੁਰਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ਕ ਦੇ ਅਸਤੀਫ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ੀ ਰੋਸ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਕੁਝ ਉਡੀਕ ਰਹੇ ਸਨ ਜਾਂ ਫਿਰ ਇੰਜ ਕਹਿ ਲਓ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲਾ ਐਕਸ਼ਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਬਦਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਚੇਅਰਮੈਨ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਇਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪੜ੍ਹੋ, ਹੁਣ ਚੇਅਰਮੈਨ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੀ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਹੈ, ਹੁਣ ਇਸ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਬਦਲੇ ਗਏ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ,
‘‘ਪ੍ਰਧਾਨ : ਪੀਸੀਪੀ (ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ) ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕਰੇਗਾ, ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਨਿਗਰਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੁਝਾਅ ਲਾਗੂ ਕਰਵਾਏਗਾ, ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਕਿਸੇ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵੋਟਿੰਗ ਹੋਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿਚ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਬਰਾਬਰ ਵੰਡੀਆਂ ਜਾਣ ਤਾਂ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਵਾਧੂ ਵੋਟ ਦੇ ਕੇ ਮਸਲੇ ਦੇ ਹੱਲ ਲਈ ਵੀਟੋ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ, ਮੀਟਿੰਗ ਦੇ ਏਜੰਡੇ ਤਹਿ ਕਰੇਗਾ। ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਅਤੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਨਾਖ਼ਤੀ ਕਾਰਡਾਂ ਤੇ ਹਸਤਾਖ਼ਰ ਕਰੇਗਾ, ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀਆਂ ਤੇ ਕੰਟਰੋਲਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ, 24 ਘੰਟੇ ਦੇ ਨੋਟਿਸ ਤੇ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾ ਸਕੇਗਾ, ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿਚ 15000 ਰੁਪਏ ਦੀ ਰਾਸ਼ੀ ਬਗੈਰ ਕਿਸੇ ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਦੇ ਖ਼ਰਚ ਕਰ ਸਕੇਗਾ, ਡਿਊਟੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਨਕਾਰਾ ਜਾਂ ਅਸਮਰਥ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਜਾਂ ਬਦਲ ਸਕੇਗਾ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੈਂਬਰ ਵਿਰੁੱਧ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨਾਤਮਿਕ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰ ਸਕੇਗਾ, ਲੋੜਵੰਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਫ਼ੀਸ ਮਾਫ਼ ਜਾਂ ਘਟਾ ਸਕੇਗਾ। ਬੈਂਕ ਖਾਤਿਆਂ ਨੂੰ ਅਪਰੇਟ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਿਰਣਾ ਲੈ ਸਕੇਗਾ ਅਤੇ ਕਾਰ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ’’
ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਿਓ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਗੱਲ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਲਿਖਣੀ ਰਹਿ ਗਈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਲ ਜਿਊਂਦਾ ਹੈ ਉਦੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵੀ ਉਹੀ ਰਹੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਗ਼ੈਰਮਾਮੂਲੀ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹੁੰਦਾ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਉਸ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਇਕ ਕਲਰਕ ਵਾਂਗ ਸੀ ਤੇ ਚੇਅਰਮੈਨ 15000 ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਖ਼ਰਚ ਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸੀ ਤੇ ਵੀਟੋ ਪਾਵਰ ਵੀ ਚੇਅਰਮੈਨ ਕੋਲ ਸੀ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕੋਲ ਉਹੀ ਪਾਵਰਾਂ ਤੇ 15000 ਰੁਪਏ ਖ਼ਰਚਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕੋਲ ਹੀ ਸੀ ਜਾਣੀ ਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਕੋਲ ਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਚੇਅਰਮੈਨ ਦੀ ਥਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਫਿਰ ਹੁਣ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਕੋਲ ਸਾਰੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਆ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਜਾਣ ਢੱਠੇ ਖੂਹ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੇ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਹੀ ਚਲਾਉਣੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਮਾਜਕ ਰਹੁ ਰੀਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੰਸਥਾਗਤ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਣ ਵਾਲੇ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਹੁਣ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੀ ਕਿਸ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸ ਦੀ ਜੁਰਅਤ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕੋਈ ਬੋਲੇ, ਕਿਸ ਦੀ ਜੁਰਅਤ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੇ, ਕਿਸ ਦੀ ਜੁਰਅਤ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਬੋਲੇ। ਨਵਾਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸਾਥੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਜਾਂ ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਵਿਗਾੜ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਕੁਝ ਉਸ ਨਾਲ ਸਾਥੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੀ ਧੜੇਬੰਦੀ ਕਰਕੇ ਹੀ ਜੁੜੇ ਸਨ। ਅਸਲ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵੁੱਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ। ਇਹ ਹੀ ਸਿਆਸਤ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਗਰੁੱਪ ਨੇ 26 ਮਾਰਚ 2007 ਨੂੰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਹੀ ਬਣਾਈ ਕਾਰਜਕਾਰਨੀ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਇਕ ਲਿਸਟ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਚੇਅਰਮੈਨ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਅਹੁਦਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ (ਉਕਤ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਬਦਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਅਨੁਸਾਰ), ਸਿਰਫ਼ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਉਸ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ਜਿਸ ਦਾ ਦਫ਼ਤਰ ਪਤਾ : ਓਲਡ ਆਰਟੀਏ ਬਿਲਡਿੰਗ ਨੇੜੇ 20 ਨੰਬਰ ਫਾਟਕ ਬਾਰਾਂਦਰੀ ਪਟਿਆਲਾ । ਫ਼ੋਨ ਨੰਬਰ 94175-70113 ਅਤੇ 98148-43093 ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਭਾਵ ਕੇ ਜੋ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦਾ ਪਤਾ ਡੀਪੀਆਰਓ ਦਫ਼ਤਰ ਕਮਰਾ ਨੰਬਰ 412 ਸੀ ਉਹ ਇੱਥੇ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਸੀ, ਸੀਨੀਅਰ ਵਾਈਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਗੁਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਸੰਨਿਆਸੀ ਤੇ ਨਰੇਸ਼ ਮਿੱਤਲ, ਵਾਈਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਮਰਦੀਪ ਸਿੰਘ, ਮਨਦੀਪ ਜੋਸਨ (ਹਿੰਦ ਸਮਾਚਾਰ ਗਰੁੱਪ), ਅਮਰਵੀਰ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ (ਅਜੀਤ ਗਰੁੱਪ), ਪਵਨ ਪਟਿਆਲਵੀ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ, ਕੈਸ਼ੀਅਰ ਮੋਹਨ ਲਾਲ, ਡੀਪੀਆਰ ਮਨਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਸਕੱਤਰ ਸੁਰੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਜੁਆਇੰਟ ਸੈਕਟਰੀ ਮਿਸ ਭਾਵਨਾ ਗੁਪਤਾ, ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ਿੰਗ ਸਕੱਤਰ ਗੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ, ਆਫ਼ਿਸ ਸਕੱਤਰ ਰਮਨੀਸ਼ ਘਈ ਤੇ ਪੀਆਰਓ ਰਾਜੇਸ਼ ਅਗਰਵਾਲ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਲਿਸਟ ਹੋਰ ਵੀ ਲੰਬੀ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ। ਇਸ ਲਿਸਟ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਗਏ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਗੈਰ ਸਿਧਾਂਤਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਕਸਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੌਣ ਲੋਕ ਸਨ? ਇਹ ਲਿਸਟ ਨਾਲ ਅਟੈਚ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਿਸਟ ਦਾ ਅਜੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਵਿਚ 26 ਮਾਰਚ 2007 ਨੂੰ ਕਾਰਜਕਾਰਨੀ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸਾਰੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੜਕੰਪ ਹੀ ਮੱਚ ਗਿਆ, ਭਾਵ ਕਿ ਹੁਣ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ’ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਕੁਝ ਅਹੁਦੇ ਹੋਰ ਵੰਡੇ ਗਏ ਸੀ, ਸ਼ਨਾਖ਼ਤੀ ਕਾਰਡ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ।ਇਸ ਵਿਚ ਅਮਰ ਉਜਾਲਾ ਦੇ ਪਟਿਆਲਾ ਇੰਚਾਰਜ ਰਤਨੇਸਵਰ ਪਾਂਡੇ ਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਹਿੰਦੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਅਰਵਿੰਦ ਸ੍ਰੀਵਾਸਤਵਾ ਨੂੰ ਵੀ ਸੂਚੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਮਰ ਉਜਾਲਾ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਇੰਚਾਰਜ ਨੂੰ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਕੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ਦੇ ਅਮਰ ਉਜਾਲਾ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਰਤਨੇਸ਼ਵਰ ਪਾਂਡੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਵਿਚ ਸਨ। ਬੈਂਕ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੀ ਕਾਪੀ ਨਾਲ ਅਟੈਚ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ੀ ਚਰਚਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਮਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੰਗਾ ਚਿੱਟਾ ਹੋਕੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਟਿੱਚ ਸਮਝ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਟੋਏ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਕੇ ਜਿਵੇਂ ਉੱਤੋਂ ਮਿੱਟੀ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰਾ ਸਾਰਾ ਹੀ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਟੀਮ ਵਿਚੋਂ ਨਕਾਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰਾ ਟੋਏ ਵਿਚ ਸੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸ਼ਾਂਤ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਦੋ ਦਿਨ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰਾਬਤਾ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਲਈ ਲਾਏ ਤੇ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਇਕ ਇਕੱਠ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਨਰਲ ਹਾਊਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਕੱਠ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਛੋਟੇ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਮੀਡੀਆ ਅਦਾਰੇ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਹ ਵੱਡੇ ਇਕੱਠ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਹੋਈ 29 ਮਾਰਚ 2007 ਨੂੰ।
ਜਿਸ ਦਿਨ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਇਕ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਨਿਰੋਲ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਵੱਲੋਂ ਬਦਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਵੱਲੋਂ ਬਣਾਈ ਨਵੀਂ ਟੀਮ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਸੀ, ਇਹ ਮੀਟਿੰਗ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਦੇ ਸਟਾਫ਼ ਰਿਪੋਰਟਰ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਨਿੱਬਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਭੰਗੂ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਵਿਚ ਹੋਈ ਸੀ।
ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ੀ ਚਰਚਾ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਵੱਲੋਂ ਬਦਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਬਾਰੇ ਕਾਫ਼ੀ ਚਰਚਾ ਹੋਈ, ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਬਣਾਈ ਨਵੀਂ ਟੀਮ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਚਰਚਾ ਹੋਈ, ਸਾਰੇ ਹੀ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕੋਸ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਇਕ ਕਥਿਤ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦਾ ਖ਼ਿਤਾਬ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਆਖ਼ਿਰ ਸਰਬ ਸੰਮਤੀ ਨਾਲ ਫ਼ੈਸਲਾ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ਨੂੰ 29 ਮਾਰਚ 2007 ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਵੀ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਨਵੀਂ ਟੀਮ ਨਿਯੁਕਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਦੀ ਬਿਲਡਿੰਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਡੀਸੀ ਪਟਿਆਲਾ ਹੀ ਰਹਿਣਗੇ ਜਾਂ ਕੋਈ ਨਿਯੁਕਤੀ ਕਰਨਗੇ। ਇਸ ਮਤੇ ਦੀ ਕਾਪੀ ਨਾਲ ਅਟੈਚ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਮਤੇ ਦੀ ਕਾਪੀ ਤੇ ਹੋਏ ਦਸਤਖਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਝ ਜਾਵੋਗੇ ਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਏਨੀ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਦਸਤਖ਼ਤ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ਪਟਿਆਲਾ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਡੀਸੀ ਪਟਿਆਲਾ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤਾਂ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਗਰੁੱਪ ਵਿਚ ਇਹ ਗੱਲ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲ ਗਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਕਲੱਬ ਵਿਚ ਆਇਆ ਹੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕਲੱਬ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਕੇ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣਨੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮਨੋਨੀਤ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਦੇਣਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਪਟਿਆਲਾ ਦਾ 80-90 ਫ਼ੀਸਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਭਾਈਚਾਰਾ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋਕੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਨਦੀਪ ਜੋਸਨ ਵਰਗੇ ਕਈ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੇ ਗਰੁੱਪ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਅਗਲੀ ਚੋਣ ਹੋਈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੀਨੀਅਰ ਵਾਈਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਗੁਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਸੰਨਿਆਸੀ ਤੇ ਨਰੇਸ਼ ਮਿੱਤਲ, ਵਾਈਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਮਰਦੀਪ ਸਿੰਘ, ਮਨਦੀਪ ਜੋਸਨ (ਹਿੰਦ ਸਮਾਚਾਰ ਗਰੁੱਪ), ਅਮਰਵੀਰ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ (ਅਜੀਤ ਗਰੁੱਪ), ਪਵਨ ਪਟਿਆਲਵੀ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ, ਡੀਪੀਆਰ ਮਨਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਸਕੱਤਰ ਸੁਰੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਜੁਆਇੰਟ ਸੈਕਟਰੀ ਮਿਸ ਭਾਵਨਾ ਗੁਪਤਾ, ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ਿੰਗ ਸਕੱਤਰ ਗੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ, ਆਫ਼ਿਸ ਸਕੱਤਰ ਰਮਨੀਸ਼ ਘਈ ਤੇ ਪੀਆਰਓ ਰਾਜੇਸ਼ ਅਗਰਵਾਲ ਇਸ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਸ਼ੁਮਾਰ ਨਹੀਂ ਸਨ।
2 ਜਨਵਰੀ 2008 ਦੀ ਨਵੀਂ ਚੋਣ ਹੋਈ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ, ਸੀਨੀਅਰ ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੌਧਰੀ ਪ੍ਰਭਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਸੰਚਾਰ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹੈਪੀ, ਵਿੱਤ ਸਕੱਤਰ ਰਾਜ ਕਾਂਸਲ, ਸੰਯੁਕਤ ਸਕੱਤਰ ਮੋਹਨ ਲਾਲ, ਪੀਆਰਓ ਗੁਲਸ਼ਨ ਸ਼ਰਮਾ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ, ਪੀਪੀਆਰਓ ਚਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਹਲੀ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਵਿਚ ਹੋਈ ਡੈਲੀਗੇਟ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਤੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਲਈ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ, ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੋਮਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਉਕਤ ਨਵੀਂ ਟੀਮ ਨੂੰ ਕਲੱਬ ਦੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ।
ਮਤਾ ਨਾਲ ਅਟੈਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. ਪੜ੍ਹ ਲੈਣਾ ਜੀ..
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਨਾ ....
ਸੰਪਰਕ : 8146001100
ਨੋਟ : ਜੇਕਰ ਇਸ ਬਲਾਗ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਲਾਗ ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਪੜਤਾਲ ਕਰਕੇ ਬਲਾਗ ਵਿਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਮੇਰੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਸੰਪਰਕ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਬਲਾਗ ਵਿਚ ਸੋਧ ਕਰਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਅਖ਼ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਬੂਤ ਹਨ ਉਹ ਹੀ ਇੱਥੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ.. ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਬਲਾਗ ਤੋਂ ਠੇਸ ਪੁੱਜੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ।
