ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਮੁੱਢਲੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਚੋਂ ਪੱਤਰਕਾਰ ‘ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ’

‘ਜਦੋਂ ਸੱਚ ਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਚੈਨਲਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ’

-ਮੁੱਢ ਤੇ ਜਨਮ-

ਪਿੰਡ ਦਾਨੇਵਾਲਾ! ਪੰਜਾਬ ਰਾਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਵਸਿਆ ਪਿੰਡ ਦਾਨੇਵਾਲਾ। ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਸ਼ਹੀਦ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਸ. ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਾਂਡਰਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਠਹਿਰੇ ਸਨ, ਅਜ਼ਾਦੀ ਘੁਲਾਟੀਆ ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਦਾ ਪਿੰਡ। 24 ਜੂਨ 1965 ਨੂੰ ਬਾਪੂ ਗੁਰਭਾਗ ਸਿੰਘ ਤੇ ਮਾਤਾ ਸੁਖਮੰਦਰ ਕੌਰ ਦੇ ਘਰ ਜਨਮੇ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ । ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿਰਮੌਰ ਸਕੂਲ ਪੰਜਾਬ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਨਾਭਾ ਤੋਂ ਦਸਵੀਂ ਤੱਕ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਬੋਹਰ ਦੇ ਡੀ. ਏ.ਬੀ. ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬੀ ਏ ਇਕਨਾਮਿਕਸ ਅਤੇ ਪੁਲਿਟੀਕਲ ਸਾਇੰਸ ’ਚ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਐੱਮ ਏ ਪੁਲਿਟੀਕਲ ਸਾਇੰਸ ਕੀਤੀ। ਕਾਲਜ ਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਵਾਰ ਐਨ. ਡੀ. ਏ. ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇੰਟਰਵਿਊ ’ਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ। ਬੀ ਏ ਦੌਰਾਨ ਯੂ. ਪੀ. ਐੱਸ. ਸੀ. ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵੀ ਪਾਸ ਕੀਤੀ। ਕਾਲਜ ਚ ਬਤੌਰ ਸਰਗਰਮ ਸਟੂਡੈਂਟ ਲੀਡਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਵਿਚਰੇ ਅਤੇ ਅਹਿਮ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਰਹੇ। ਬੀਏ ਕਰਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਮੌਕੇ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਟਾਟਾ ਗਰੁੱਪ ’ਚ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੜਾਈ ਵੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। -ਥੀਏਟਰ ਤੇ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ-

ਨਾਭੇ ਪੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਵਾਦ ਵਿਵਾਦ ਪ੍ਰਯੋਗਿਤਾਵਾਂ ’ਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦੀ ਮਹੀਨਾਵਾਰ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ‘ਕਰੌਨੀਕਲ’ ਵਿੱਚ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੇਖ ਲਿਖਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ, ਜੋ ਕਾਲਜ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਮੁਤਾਬਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਅਖ਼ਬਾਰ ਅਤੇ ‘ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ’ ਅਤੇ ‘ਫ਼ਰੰਟ ਲਾਈਨ’ ਵਰਗੀਆਂ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਰਿਹਾ। -ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਵਿਚ ਪੈਰ ਧਰਿਆ-

1989-90 ’ਚ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਿਆਂ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਹਾਊਸਜ ਨਾਲ ਬਤੌਰ ਫਰੀਲੈਂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆਂ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ’ਚ ਪੈਰ ਧਰਿਆ ਅਤੇ ਕਈ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀਆਂ ’ਚ ਅਹਿਮ ਰੋਲ ਵੀ ਨਿਭਾਇਆ। 1995 ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੱਲਿਨੀ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ’ਚ ਸਰਗਰਮ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਨੱਲਿਨੀ ਸਿੰਘ ਦੀ ਯੋਗ ਅਗਵਾਈ ’ਚ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ‘ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ ਜਰਨਲਿਜ਼ਮ’ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ , ਜਿਸ ’ਚ ਦੱਖਣੀ ਸੂਬਿਆਂ ਤੋਂ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਲਈ ਮਾਪਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਹੀ ਵੇਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਧੀਆਂ, ਪੰਜਾਬ ’ਚ ਹੋਰਾਂ ਸੂਬਿਆਂ ਤੋਂ ਘਟੀਆ ਚੌਲ ਲਿਆ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਐੱਫ਼ ਸੀ ਆਈ ਦੇ ਚੌਲਾਂ ’ਚ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਗੁਦਾਮਾਂ ’ਚ ਭੇਜਣਾ ਆਦਿ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਕੁੱਝ ਇਲਾਕਿਆਂ ’ਚ ਆਦੀ ਵਾਸੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਘਾਹ ਤੇ ਬੀਜਾਂ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਬਣਾ ਕੇ ਖਾਣ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। -ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼-

2000 ’ਚ ਪਹਿਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਚੈਨਲ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਵਿੱਚ ਬਤੌਰ ਸਪੈ‌ਸ਼ਲ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਦਿੱਲੀ ਵਿਖੇ ਜੁਆਇਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ’ਚ ਪੰਜਾਬ ਆ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਹਿਮ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਟੀ ਵੀ ਦੇ ਪਰਦੇ ’ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਪਟਿਆਲਾ ਤੋਂ ਸਰਬਜੀਤ ਓਖਲਾ ਨੇ ਵੀ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਵਿਚ ਕਮਾਲ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕੀਤੀ ਪਰ ਭਰਤਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਚਾਹਲ ਦੀ ਕਹਿਰੀ ਅੱਖ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਵਿਚ ਟਿਕਣ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਉਹ ਦੌਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਦਰਸ਼ਕ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਖ਼ਬਰ ਕੱਢ ਕੇ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ’ਤੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਭਾਰਤੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਇੰਡਸਟਰੀ ਨੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਤੋਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵੱਲ ਰੁਖ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਸਾਰਣ 24 ਘੰਟੇ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਨੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ’ਤੇ ਆਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਹੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੂੰ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਜਰਨਲਿਜ਼ਮ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ‘ਚਾਚਾ’ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਮੁਢਲੇ ਦੌਰ ’ਚ ਬੇਬਾਕ ਅਤੇ ਨਿਡਰ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਇਆ, ਪਰ 2003 ’ਚ ਹੀ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚਲੀ ਕੈਪਟਨ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲ ਐਸਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਚੈਨਲ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਤੋਂ ‘ਕੈਪਟਨ ਟੂਡੇ’ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਸਮੇਤ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਟੀਮ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਚੈਨਲ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। -ਨੱਲਿਨੀ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਚੈਨਲਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ-

ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਮੁੜ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਨੱਲਿਨੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੈਨਲ ‘ਆਖੋਂ ਦੇਖੀ’ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮਈ 2004 ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਰਜਤ ਸ਼ਰਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ‘ਇੰਡੀਆ ਟੀ ਵੀ’ ਚੈਨਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਵੀ ਇਸ ਚੈਨਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਸਤੰਬਰ 2005 ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਕਾਰੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਇੰਡੀਅਨ ਐਕਸਪ੍ਰੈੱਸ ਨੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ’ਚ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਵੀ ਛਾਪੀ, ਜਿਸ ’ਚ ਇਹ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੈਨਲ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ’ਚ ਫ਼ੀਲਡ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕੱਢੀਆਂ ਖ਼ੋਜੀ ਅਤੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਦਾ ਅਹਿਮ ਯੋਗਦਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। -ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਚੈਨਲ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼-

ਅਗਸਤ 2011 ’ਚ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਹੁਤ ਚਰਚਿਤ ਚੈਨਲ ‘ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ’ ਨੂੰ ਬਤੌਰ ਖ਼ੋਜੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਜੁਆਇਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਦੌਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਭਾਰਤ ’ਚ ਯੂ ਟਿਊਬ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਆ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਵੱਲੋਂ ਸਤਾ ਦਾ ਅਨੰਦ ਮਾਣ ਰਹੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਬੱਸ ਪਰਮਿਟ ਅਤੇ ਨਜਾਇਜ਼ ਮਾਈਨਿੰਗ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਖੋਰਾ ਲਾਉਣ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਵੀ ਜੱਗ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੀਆਂ। ਸ਼੍ਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਥਿਤ ਵਕਾਰੀ ਖ਼ਾਲਸਾ ਕਾਲਜ ਨੂੰ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ੀ ਢਾਂਚਾ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਰੂਪ ਦੇ ਕੇ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਮਜੀਠਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਹੇਠ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨੇ ਅਸਫਲ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ‘ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ’ ਦੇ ਯੂ ਟਿਊਬ ਚੈਨਲ ਤੇ ਦੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੇਬਲ ਨੈੱਟਵਰਕ ਤੇ ਏਕਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੋਣ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ‘ਪੀ ਟੀ ਸੀ ਚੈਨਲ’ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਬਣਦੇ ‘ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਚੈਨਲ’ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੋਈ 350 ਦੇ ਕਰੀਬ ਪੱਤਰਕਾਰ , ਪ੍ਰੋਡਿਊਸਰ , ਕੈਮਰਾਮੈਨ ਅਤੇ ਟੈਕਨੀਕਲ ਕਾਮੇ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਹੋ ਗਏ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋ. ਵੱਡਾ ਹਮਲਾ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। -ਕਾਰਵਾਂ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ-

ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਗਸਤ 2013 ਚ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ’ਚ ਬਤੌਰ ਮਾਲਵਾ ਇੰਚਾਰਜ ਜੁਆਇਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਹ ਅਖ਼ਬਾਰ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੂੰ ਰਾਸ ਨਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਨੋਇਡਾ ਵਿਖੇ ‘ਏਸ਼ੀਅਨ ਫ਼ਿਲਮ ਐਂਡ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ’ ਅਕੈਡਮੀ ’ਚ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਪੜਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਮੂਲ ਜਾਂ ਹੋਰ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਨ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫੁਰਨਾ ਫੁਰਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਨਲਾਈਨ ਲਾਈਵ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਵੇ ਜੋ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ’ਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਮੰਚ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। -ਰੇਡਿਓ ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ-

ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਬਾਹਰੀ ਮਦਦ ਤੋਂ ਸੀਮਤ ਸਰੋਤਾਂ ਨਾਲ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਨੇ ਨਵੰਬਰ 2014 ’ਚ ‘ਰੇਡੀਓ ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਨੂੰ ਐਪ ’ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਆਨਲਾਈਨ ਰੇਡੀਓ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਬਠਿੰਡਾ ਵਿਖੇ ਇਸ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦਾ ਸਟੂਡੀਓ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੇ ਸਟੀਕ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਕਰਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ਮ੍ਹਾਦਾਨ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਰੂ-ਬਰੂ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਅੱਜ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ’ਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਯਾਦ ਦੁਆਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦੌਰ ’ਚ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਰੇਡੀਓ ਨੂੰ ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪੁਲਿਸ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਧਮਕੀਆਂ ਦੇਣ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਵੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਪਰ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਹੌਸਲੇ ਸਦਕਾ ਅੱਜ ਇਹ ਰੇਡੀਓ 9 ਵੇਂ ਸਾਲ ’ਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਗਿਆ ਹੈ।

-ਕੁਝ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਕੌੜੇ ਤਜ਼ਰਬੇ-

ਆਪਣੇ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਕੌੜੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਪਿਟਾਰਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲਈਂ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ। ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁੱਖ ਹੋਣ ’ਚ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਚੈਨਲ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਚਲਾਉਣ ’ਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੂੰਜੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤਾਂ ਸੀ ਹੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰੋਜ਼ਮੱਰਾ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਉਣ ’ਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਦਿੱਕਤਾਂ ਵੀ ਆਉਂਦੀਆਂ, ਪਰ ਡਿਸਟ੍ਰੀਬਿਊਸ਼ਨ ਦੀ ਯਾਨੀ ਕਿ ਲੋੜੀਂਦੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਕਮੀ ਵੀ ਬਹੁਤੇ ਚੈਨਲਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਡੁੱਬੀ। ਸੰਨ 2000 ’ਚ ‘ਸਟਾਰ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ’ ਵੱਲੋਂ ‘ਤਾਰਾ ਚੈਨਲ’ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਕੀਤਾ , ਜਿਸ ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜਾਨੀਮਾਨੀ ਪੁਲਿਸ ਹਸਤੀ ਕਿਰਨ ਬੇਦੀ ਵੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੋਸਟ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਚੈਨਲ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿਆਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ, ਪਰ ਇਸ ਦਾ ਅੰਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਿਆਨਕ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਸਟਾਰ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਵਰਗੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਇਸ ਚੈਨਲ ਨੂੰ ਘਾਟੇ ਵਾਲਾ ਸੌਦਾ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਹੱਥ ਪਿਛਾਂਹ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਚੈਨਲ ਇੱਕ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਦਫ਼ਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ ‘ਲਿਸ਼ਕਾਰਾ’ ਹੋਂਦ ’ਚ ਆਇਆ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਮਨੋਰੰਜਕ ਚੈਨਲ ਸੀ। ਗੀਤ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਇਹ ਚੈਨਲ ਵੀ ਕਦੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਫਿਰ ਦਿੱਲੀ ਤੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੀ ਮਾਲ ਰੋਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਸਦਾ ਲਈ ਜਲ ਸਮਾਧੀ ਲੈ ਗਿਆ। ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸਿੱਧੂ ਦਮਦਮੀ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਲੁਧਿਆਣਾ ’ਚ ਫਿਰ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਾਮਯਾਬ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿੱਧੂ ਦਮਦਮੀ ‘ਤਾਰਾ ਚੈਨਲ’ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜੇ ਰਹੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ’ਚ ਹੀ ‘ਜੀ ਚੈਨਲ’ ਵੱਲੋਂ ਖੇਤਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਚੈਨਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਇਕ ਨਵਾਂ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ‘ਅਲਫਾ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ’ ਹੋਂਦ ’ਚ ਆਇਆ, ਜਿਸ ’ਚ ਅੱਧੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੇ ਦੋ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਬੁਲਿਟਿਨ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ‘ਅਲਫਾ ਪੰਜਾਬੀ’ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ’ਚ ਆਪਣੀ ਪੈਂਠ ਬਣਾਉਣ ’ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇੱਕ ਕੇਬਲ ਅਪ੍ਰੇਟਰ ਨੇ ‘ਪੰਜਾਬੀ ਵਰਲਡ ਚੈਨਲ’ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਜਿੰਦਾ ਨਾ ਰਹਿ ਸਕਿਆ, ਪਰ ਇਸ ਚੈਨਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਬਿੰਦਰ ਨਰਾਇਣ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਤੋਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨੂੰ ਲਾਈਵ ਕਰਨ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਐੱਸ. ਜੀ. ਪੀ. ਸੀ. ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜੋ ਬਾਅਦ ’ਚ ਰਬਿੰਦਰ ਨਰਾਇਣ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਈ. ਟੀ. ਸੀ. ਤੇ ਫਿਰ ਸੁਖਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੀ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਚੈਨਲ ‘ਪੀ ਟੀ ਸੀ’ ਨਾਲ ਇਕਰਾਰ ਕਰਨ ’ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਇਹ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਸਦਕਾ ‘ਪੀ ਟੀ ਸੀ’ ਨੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਈ ਹੋਰ ਚੈਨਲ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ’ਚ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ , ਜੋ ਨਿਰੰਤਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਐੱਸ ਪੀ ਵੀ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ 24 ਘੰਟੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਚੈਨਲ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ 2002 ਦੀ ਮਾਘੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਤੱਕ ਲਿਆਂਦਾ। ਇਹ ਚੈਨਲ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸਾਰਨ ਦੇ ਕੁੱਝ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਚ ਆਪਣੀ ਪੈਂਠ ਬਣਾ ਲਈ। ਇਸ ਚੈਨਲ ਦੀ ਇੱਕ ਖ਼ਾਸੀਅਤ ਸੀ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ’ਚ ਚੰਗੀਆਂ ਤਨਖ਼ਾਹਾਂ ਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੈਮਰਾ ਕਿੱਟ ਅਤੇ ਕੈਮਰਾਮੈਨ ਵੀ ਚੈਨਲ ਵੱਲੋਂ ਹੀ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਸਨ। ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ‘ਲਿਸ਼ਕਾਰਾ’ ਨੇ ਵੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਬੁਲਿਟਿਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ‘ਅਲਫਾ’ ਨੇ ਵੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਬੁਲਿਟਿਨ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ’ਚ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ। ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ’ਚ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ‘ਜੀ ਚੈਨਲ’ ਵੱਲੋਂ ‘ਅਲਫਾ ਪੰਜਾਬੀ’ ਦੇ ਚੀਫ਼ ਐਡੀਟਰ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਦੇ ਮਾਲਕ ਵੱਲੋਂ ‘ਜੀ ਚੈਨਲ’ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨਿਯੁਕਤੀ ਨੂੰ ਰੁਕਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ 2002 ਦਾ ਉਹ ਦੌਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਟੌਹਰ ਸੀ ਤੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਸਫ਼ਾਂ ਚ ਚੰਗੀ ਆਓ ਭਗਤ । ਇਸੇ ਚਮਕ ਦਮਕ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਆ ਕੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਨੇ ਐਨ ਆਰ ਆਈ ਚੈਨਲ ਆਰੰਭ ਕੀਤਾ ਤੇ 25-25 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਲੈ ਕੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸੌੜੀ ਰੀਤ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ’ਚ ਗੰਦਗੀ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ’ਚ ‘ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ’ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਕਈ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ ਵੀ ਇਸੇ ਗੰਦਗੀ ’ਚ ਲਿੱਬੜ ਗਏ। ਏਨਾ ਦਿਨਾ ’ਚ ਹੀ 1998 ’ਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਡੀ ਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੇ ਨਿੱਜੀ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸਰਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਟ ਵੇਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਖ਼ਰੀਦਦਾਰਾਂ ਨੇ ਗੈਰ ਢੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਲਾਟਾਂ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮੀਆਂ ਦਾ ਨਾਂ ਦੇ ਕੇ ਪੈਸੇ ਲੈ ਕੇ ਕਵਰੇਜ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਚੰਗੀ ਮਲਾਈ ਛਕੀ। 2007 ’ਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਛੋਟੇ ਕੇਬਲ ਆਪ੍ਰੇਟਰਾਂ ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਪੱਧਰ ਦੀ ਇੱਕ ਕੇਬਲ ਕੰਪਨੀ ਹੋਂਦ ’ਚ ਆਈ , ਜਿਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲਾਂ ਦਾ (ਬਿਨਾਂ ਪੀ ਟੀ ਸੀ ਤੋਂ) ਸੰਘ ਘੁੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਚਿੱਟ ਫ਼ੰਡ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ ‘ਪੀ7 ਪੰਜਾਬੀ’ ਜਾਂ ‘ਸੀ ਐਨ ਈ ਬੀ’ ਹੋਣ ਜਾਂ ਫਿਰ ‘ਏ ਬੀ ਪੀ’ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ ਹੋਵੇ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ। 2012 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ /ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਕੰਧਾਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ’ਚ ‘ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ’ ਚੈਨਲ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਕੇਬਲ ਨੈੱਟਵਰਕ ਤੇ ਇਸ ਚੈਨਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਰਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਹੋਣ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਚੈਨਲ ਵੀ 2013 ’ਚ ਦਮ ਤੋੜ ਗਿਆ। ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਟੂਡੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਪਾਏ ਸਿਆਸੀ ਗੰਦ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅੱਗੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਗੰਦਗੀ ਫੈਲਾਉਣ ਵਿਚ ਬੜਾ ਰੋਲ ਨਿਭਾਇਆ। ਫਾਸਟ ਵੇ ਨੈੱਟਵਰਕ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਪੂਰੇ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਕਬਜ਼ਾ ਜਮਾਇਆ। ਪੀਬੀਸੀ, ਪੀਬੀਐਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚੈਨਲ ਸਿਆਸੀ ਤੁਅੱਸਵਬਾਜੀ ਵਿਚ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਨਿਊਜ਼ ਵਿਚ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜੇਕਰ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਵੀ ਖ਼ਬਰ ਚਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨੈੱਟਵਰਕ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਭਰੂਣ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਕਹਿਰ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਪੱਧਰ ਤੇ ਰਵੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ‘ਗੋਦੀ ਮੀਡੀਆ’ ਦੀ ਟਰਮ ਨਾਲ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ। ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ‘ਹਮ ਬਿਸਤਰ ਮੀਡੀਆ’ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਬਿਊਰੋਕਰੇਟਸ, ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਤੇ ਮੀਡੀਆ ਵਾਲੇ ਇਕ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਸਲਾਹਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। -ਪਰਿਵਾਰ-

ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ, ਧਰਮਪਤਨੀ ਕਰਮਪਾਲ ਕੌਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੈ ਤੇ ਇਕ ਬੇਟੀ ਹੈ ਆਸ਼ਮਨ ਕੌਰ।

ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਵਰਗਾ ਵਿਆਕਤੀ , ਕਈ ਸਾਰੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਕਮੀਆਂ ਹਰ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਵੀ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਪਰ ਮੈਂ ਇਥੇ ਕਮੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਇ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਆਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਇਤਿਹਾਸ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾਨੇਵਾਲੀਆ ਵਰਗੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵੀ ਜਿੰਦਾ ਰਹਿਣਗੇ।

ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ 8146001100