ਨਵੀਂਆਂ ਕਲਮਾਂ ਵਿਚ ਪੱਤਰਕਾਰ ‘ਨਵਦੀਪ ਢੀਂਗਰਾ’

ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਮੈਨੇਜਰ ਤੋਂ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿਚ ਝੰਡੇ ਗੱਡਣ ਵਾਲਾ ‘ਪੱਤਰਕਾਰ’

ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਕਲਮਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਕਈ ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਤੋਂ ਆਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਭਵਿੱਖੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹੇਗੀ। ਭਾਵੇਂ ਪਦਾਰਥਵਾਦੀ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਅਜਿਹੀ ਆਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਆਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਨੌਜਵਾਨ ਪੱਤਰਕਾਰ ‘ਨਵਦੀਪ ਢੀਂਗਰਾ’ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਵੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆ ਸਕਣ। -ਮੁੱਢ ਤੇ ਜਨਮ

ਸੋਹਣਾ ਸੁਨੱਖਾ ਕਿਸੇ ਫ਼ਿਲਮੀ ਹੀਰੋ ਦੀ ਝਲਕ ਵਰਗਾ ਹੈ ਨਵਦੀਪ! ਇਹ ਆਰਟੀਕਲ ਲਿਖਣ ਲਈ ਜਦ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਣ ਸੰਘਰਸ਼ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਨਵਾਜ਼ ਦੇਵਬੰਦੀ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ੇਅਰ ਸੁਣਾ ਛੱਡਿਆ। ਕਹਿੰਦਾ, ‘ਕਮ ਹਿੰਮਤੀ, ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ ਸਮੰਦਰ ਕੇ ਸਫ਼ਰ ਮੇਂ, ਤੂਫ਼ਾਨ ਕੋ ਹਮ, ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿਤੇ, ਬਨ ਜਾਏ ਅਗਰ ਬਾਤ ਤੋ ਸਬ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਕਯਾ ਕਯਾ, ਔਰ ਬਾਤ ਬਿਗੜ ਜਾਏ ਤੋ ਕਯਾ ਕਯਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿਤੇ’। ਮਹਿਜ਼ 39 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੋਲ ਮੀਡੀਆ ਦਾ 18 ਸਾਲ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਦੇ ਪਲੇਠੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਇੰਚਾਰਜ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਦੀ ਲਾਂਚਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਨਵਦੀਪ ਦੀ ਕਲਮ ਵੀ ਲਾਂਚ ਹੋਈ। 2011 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਇਹ ਸਾਥ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇੰਝ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ ਕਿ ਅੱਜ ਪਟਿਆਲੇ ਵਿੱਚ ਨਵਦੀਪ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਮਾਨਾਰਥਕ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਤਾਂ ਗ਼ਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੇ 10 ਅਕਤੂਬਰ 1983 ਦੇ ਜੰਮਪਲ ਨਵਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣਾ ਬਚਪਨ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਭੁੱਲਰ ਵਿਖੇ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦਾ ਬਚਪਨ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੁਝ ਨਿੱਜੀ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਪਟਿਆਲਾ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਰਮ ਭੂਮੀ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਆਮ ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਾਂਗ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਮੌਜ ਮਸਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਮਾਤਾ ਊਸ਼ਾ ਰਾਣੀ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਸਤਪਾਲ ਢੀਂਗਰਾ ਦੀ ਗ੍ਰਹਿਸਤੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਨਵਦੀਪ ਨੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ’ਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਦੋਵੇਂ ਵੱਡੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਮੋਢਾ ਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। -ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂਆਤ

ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿਚ ਬਤੌਰ ਪੰਜਾਬ ਬਿਊਰੋ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਪਟਿਆਲਾ ਵਿਚ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਇੰਚਾਰਜ ਵਜੋਂ ਅੱਲ੍ਹੜ ਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਨਵਦੀਪ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਇਹ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਬਾਰੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾਂ ਹੋਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੀ ਇਸ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਜਿਸ ਵੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਤੇ ਹੀ ਭੇਜਿਆ ਕਰ। ਖ਼ਬਰਾਂ ਭੇਜਣ ਦੀ ਅਥਾਰਿਟੀ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਵੱਲੋਂ ਲਿਆ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉੱਥੋਂ ਹੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਲਿਖਦਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਚੈੱਕ ਵੀ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦਾ। ਇਸ ਵਿਚ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰਬਲ ਇੱਛਾ ਨਜ਼ਰ ਆਈ। ਇਹ ਚਿਣਗ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੈਂ ਭਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਇਆ। ਨਵਦੀਪ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ‘ਅਕੀਦਾ ਭਾਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿਚ ਆਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਨਾਲ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਟਾਈਪ ਸਿੱਖੀ ਤੇ ਫਿਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇਖ ਕੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਢੰਗ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਸਿਖਾਇਆ। ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂ ਕਦੇ ਭੁਲਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।’ ਨਵਦੀਪ ਵਕਤ ਨੂੰ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦਾ ਗੁਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਨਵਦੀਪ ਨੇ ਸ. ਸ਼ਿੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਸ. ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ ਤੋਂ ਕਲਮਕਾਰੀ ਦੇ ਗੁਰ ਸਿੱਖੇ। ਵਾਲੀਆ ਦੇ ਦੱਸੇ ਕਦਮ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹੋਏ ਨਵਦੀਪ ਆਏ ਦਿਨ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਰੋਚਕ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਖ਼ਬਰ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਘਰੇਲੂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਸੋਲ਼ਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਵਦੀਪ ਛੋਟੀ ਮੋਟੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ। 2004 ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਦੈਨਿਕ ਭਾਸਕਰ ਦੀ ਲਾਂਚਿੰਗ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਮੁਕੇਸ਼ ਢੀਂਗਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੀ ਸਰਵੇ ਟੀਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਿਆ। ਇਹ ਮੀਡੀਆ ਨਾਲ ਨਵਦੀਪ ਦੀ ਪਲੇਠੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਵਿੱਚ ਬਿਜ਼ਨੈੱਸ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ ਟਾਈਮਜ਼, ਸੱਚ ਕਹੂੰ ਆਦਿ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਜੂਨ-2011 ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਗਰਣ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ। -ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਧੀ ਸਮਝ

ਸਾਲ 2014 ਚ ਸੜਕ ਹਾਦਸਾ ਹੋਇਆ। ਹਾਦਸਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਿਆਨਕ ਕਿ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਰਹਿਣ ਯੋਗ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ। ਬਕੌਲ ਨਵਦੀਪ, ‘ਜਦੋਂ ਹਸਪਤਾਲ ’ਚ ਜੇਰੇ ਇਲਾਜ ਸੀ ਤਾਂ ਕਈਆਂ ਨੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ’ਚ ਜਗ੍ਹਾ ਖ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆਈ ਕਿ ਚੱਲਣਾ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਇਸ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੋਂ ਉੱਠਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ।’ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਲਦੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਦੀਕਲਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਕੇ ਉਹ 15 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਕਾਰਨ ਮੱਥੇ 'ਚ ਪਏ ਟੋਏ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਜਲਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਸੋਚ ਨੇ ਉਭਾਰ ਲਿਆ। -ਖ਼ੋਜੀ ਪੱਤਰਕਾਰ

ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ 'ਚ ਹੁੰਦੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਬਾਲ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬੱਚੇ ਗੁੰਮ ਹੋਣ ਦਾ ਮੁੱਦਾ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ, ਕਿਸੇ ਗ਼ਰੀਬ ਤੇ ਤਸ਼ੱਦਦ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਸਿਸਟਮ ’ਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਬੇਨਿਯਮੀਆਂ ਦਾ, ਨਵਦੀਪ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਹਰ ਪਰਤ ਫਰੋਲ ਕੇ ਨਿਡਰਤਾ ਨਾਲ ਖ਼ਬਰ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ। ਅੱਤਿਆਚਾਰੀ ਅਤੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਲੋਕਾਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕਲਮ ਚਲਾਉਣਾ ਉਹ ਆਪਣਾ ਧਰਮ ਸਮਝਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਝੂਠੇ ਬਿੱਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਗ੍ਰਾਂਟ ਹੜੱਪੇ ਜਾਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਵਦੀਪ ਨੇ ਨਸ਼ਰ ਕੀਤਾ। ਬਾਲ ਘਰਾਂ ਦੀ ਬੇਨਿਯਮੀਆਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਲਿਖਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਵਦੀਪ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ, ਜਲਗਾਹਾਂ ਤੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨੂੰ ਕਲਾਤਮਕ ਤੇ ਰੋਚਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੂਬੀ ਹੈ। ਸੂਚਨਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਨੂੰਨ (ਆਰਟੀਆਈ) ਦੀ ਮਦਦ ਲੈਣ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਹਿਰ ਹੈ। -ਫ਼ੋਟੋ ਫਰੇਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪੱਤਰਕਾਰ

ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਅਤੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਨਾਲ ਤਸਵੀਰਾਂ ਤੇ ਸੈਲਫ਼ੀਆਂ ਖਿਚਾਉਣ ਦਾ ਟ੍ਰੇਂਡ ਸਿਖ਼ਰਾਂ ਤੇ ਹੈ ਤਾਂ ਨਵਦੀਪ ਉਸੇ ਪੁਰਾਣੀ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਗਰਿਮਾ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠਾ, ਜਦੋਂ ਹਾਕਮ ਜਾਂ ਤਾਕਤਵਰ ਧਿਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਤਸਵੀਰ ਖਿਚਵਾਉਣ ਨੂੰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਆਪਣਾ ਅਪਮਾਨ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮਾਗਮ ਤੇ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਨਵਦੀਪ ਨੂੰ ਫ਼ੋਟੋ ਖਿਚਾਉਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। -ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ 'ਚ

ਨਵਦੀਪ ਦੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਦੋਸਤਾਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਮਨ ਅਰੋੜਾ ਉਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਰਾਇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਕਹਿਣਾ ਅਮਨ ਅਰੋੜਾ ਦਾ ਕਿ ‘ਨਵਦੀਪ ਨਵਿਆਂ ਸਮਿਆਂ ’ਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਪੁਰਾਣਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ। ਨਾ ਇਸ ਦੇ ਕੋਲ ਸਰਕਾਰੀ ਕੋਠੀ ਹੈ, ਨਾ ਵੱਡੀ ਕਾਰ ਹੈ, ਨਾ ਇਹ ਕਿਸੇ ਲੀਡਰ ਤੋਂ ਫ਼ਾਇਦਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਇਹ ਕਿਸੇ ਦੀ ਬਦਲੀ ਰੁਕਵਾਉਂਦਾ ਜਾਂ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਇਹ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦੇ ਬਦਲੇ 'ਚ ਖ਼ਬਰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਭੈਣ-ਭਰਜਾਈ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ’ਚ ‘ਐਡਜਸਟ’ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ ਨਵਦੀਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੇਲਿਆਂ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਨਾ ਹੋਕੇ ਮਿਸ਼ਨ ਜਾਂ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਬੱਸ ਜੰਮਿਆ ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ 'ਚ ਹੈ।’

ਖ਼ੈਰ ਜੋ ਵੀ ਹੈ ਇਨਸਾਨ ਬਹੁਤ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਹੈ। ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਨਵਦੀਪ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਤਿੱਖੇਪਣ ਦੀ ਧਾਰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣੀ ਪਵੇਗੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਤੁਨਕਮਿਜ਼ਾਜੀ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। -ਪਰਿਵਾਰ ਪਿਤਾ ਸਤਪਾਲ ਢੀਂਗਰਾ ਮਾਤਾ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਉਸ਼ਾ ਰਾਣੀ, ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਢੀਂਗਰਾ, ਮੁਕੇਸ਼ ਢੀਂਗਰਾ, ਪਤਨੀ ਪੂਨਮ ਢੀਂਗਰਾ ਤੇ ਇਕ ਬੇਟੀ ਹੈ ਭਵਨੂਰ। ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ 8146001100