ਕੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਤੇ ਪੋਤੀ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਸੀ?

ਕਲ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਪੰਜਵੀਂ ਕਿਸ਼ਤ

ਰਾਜਿੰਦਰਾ ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਂ ਪਾਗਲਪਣ ਦੀ ਦਵਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ

ਆਖਿਰ ਹਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਵੈਟਰਨਰੀ ਡਾਕਟਰ ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਕਿਉਂ ਲਗਦੈ ਪਾਗਲ ਜਿਹਾ

ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ

ਅਬਲੋਵਾਲ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਾਰਕ ਦੀ ਕੋਠੀ ਨੰਬਰ 26/27 ਵਿਚ ਇਕ ਬਾਪ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਇਕਲੌਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦਿਲਾਵਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਇਕਲੌਤੀ ਵਾਰਸ ਪੋਤੀ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ ਆਪ ਖੁੱਦ ਸਲਫਾਸ ਖਾਕੇ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈੇ
ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਹੱਥ ਇਕ ਬੜਾ ਹੀ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸਬੂਤ ਹੱਥ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ ਰਾਜਿੰਦਰਾ ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਂ ਦਿਮਾਗ਼ੀ ਰੋਗ (ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ) ਦੀ ਦਵਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਦਿਮਾਗ਼ੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਤਾਂ ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ (ਹਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਛੋਟੇ ਵੈਟਰਨਰੀ ਡਾਕਟਰ ਭਰਾ) ਵੀ ਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕੀ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਸੀ?, ਰਾਜਿੰਦਰਾ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ 18 ਸਤੰਬਰ 2014 ਨੂੰ ਪਰਚੀ ਨੰਬਰ 232246 ਕੱਟੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੇ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ ਉਮਰ 54 ਸਾਲ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਚ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਪੰਜ ਦਵਾਈਆਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਵਾਈਆਂ ਬਾਰੇ ਕੁੱਝ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਇੱਥੇ ਲਿਖਣਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਸਲਿਪ ਦੀ ਫ਼ੋਟੋ ਅਸੀਂ ਬਲੌਗ ਤੇ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਵਾਈਆਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲੋਂ ਪਤਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦਵਾਈਆਂ ਕਿਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸ ਬਾਰੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਦਵਾਈਆਂ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਦਿਮਾਗ਼ੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋਵੇ, ਪਾਗਲਪਣ ਦੇ ਦੌਰੇ ਪੈਂਦੇ ਹੋਣ, ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਪਰਚੀ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰੀ ਰਾਜਿੰਦਰਾ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚੋਂ ਮਾਹਿਰ ਡਾਕਟਰ ਵੱਲੋਂ ਲਿਖੀ ਗਈ ਦਵਾਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਤੇਜ ਹੈ, ਜੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਖ਼ਤ ਰੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਤੇ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਦੀ ਸੱਸ ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰੀ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾਂਦੇ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਬਹੁਤਾ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰੀ ਗ਼ੁੱਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ ਰਿਵਾਲਵਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ ਸੀ, ਇਕ ਵਾਰੀ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਦੇ ਬਾਪੂ ਅਜਾਇਬ ਸਿੰਘ ਤੇ ਵੀ ਪਿਸਤੌਲ ਕੱਢ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਦੇ ਬਾਪੂ ਤੇ ਪਿਸਤੌਲ ਕੱਢ ਕੇ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ। ਦਿਮਾਗ਼ੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾਣ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਨਾ ਹੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਅਨਜਾਣਤਾ ਪ੍ਰਗਟਾਈ।
ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲੋਂ ਵੀ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦਵਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲੋਂ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦਵਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਮੁਖੀ ਮਨੋਰੋਗ ਅਤੇ ਨਸ਼ਾ ਮੁਕਤੀ ਵਿਭਾਗ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਪਟਿਆਲਾ ਹੈ। ਇਕ ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਾਨਸਿਕ ਤਵਾਜ਼ਨ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਵਾਈ ਦਿਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕੀ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਨੁੰ ਜਦੋਂ ਦੌਰਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਕੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਜਾਂ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਪੋਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਾਪ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਨੋਟ ਬਾਰੇ ਫੇਰ ਲਿਖਾਂਗੇ, ਪਰ ਜੇਕਰ ਉਹ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕੀ ਉਹ ਪਾਗਲ ਸੀ? ਇਹ ਵੀ ਪੜਤਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਪਰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਹਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਵੈਟਰਨਰੀ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਤਾਂ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਦੀ ਦਵਾਈ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਫ਼ੋਟੋ ਦੇਖ ਕੇ ਤੇ ਨਵੀਂ ਫ਼ੋਟੋ ਦੇਖ ਕੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਫ਼ੋਟੋਆਂ ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਆਖਿਰ ਜਿਸ ਨੇ ਵੈਟਰਨਰੀ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਪੜਾਈ ਵਿਚ ਚੰਗੇ ਨੰਬਰ ਹਾਸਲ ਕੀਤੇ ਹੋਣ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਆਖ਼ਰ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਡਾ. ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਹਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਖ਼ੁਦ ਤਲਾਕ ਵਿਚ ਹਨ। ਉਹ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰੋਪਰਟੀ ਦਾ ਠੇਕਾ ਆਪ ਹੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਕਿ ਡਾ. ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਸ ਦਾ ਸਬੂਤ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਪਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਡਾ. ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਵਰਗਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿਚ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਥ ਹੋਵੇ। ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਡਾ. ਬਲਕਰਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਤਸਵੀਰ ਤੇ ਹੁਣ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।

ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕ ਸਾਲ ਪਟਿਆਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਾਰਕ ਵਿਚ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆਈ ਫੇਰ ਮੈਂ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਤੇ ਐਤਵਾਰ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ, ਫੇਰ ਮੈਂ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਤੇ ਐਤਵਾਰ ਵੀ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਰੋਕਦੇ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨੇ ਇਹ ਦਸਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਗੁਆਂਢੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਇੱਥੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਤੇ ਐਤਵਾਰ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੜਦੀ ਸੀ, ਇਹ ਲੜਾਈ ਕੋਈ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਸਗੋਂ ਇਹ ਲੜਾਈ ਉਹ ਸ਼ਰੇਆਮ ਬਾਹਰ ਪੋਰਚ ਵਿਚ ਆਕੇ ਉਚੀ ਉਚੀ ਬੋਲ ਕੇ ਵੀ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਕਈ ਵਾਰੀ ਕਹਿ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕੋਠੀ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੋ, ਤਾਂ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਕੋਠੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦਵਿੰਦਰ ਦੇ ਨਾਮ ਲਗਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਗ਼ਲਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਇਹ ਤਾਂ ਪੁਲਸ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਵਿਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਵੇਗਾ, ਪਰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਦਵਿੰਦਰ ਦਾ ਪਤੀ ਤੇ ਪੁੱਤ ਤੇ ਪੋਤੀ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਪਟਿਆਲਾ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਥਿਤ ਉੱਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੌਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਹੇਠਾਂ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੌਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਤੀਜਿਆਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਉਸ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਉਸ ਦੇ ਪਟਿਆਲਾ ਵਾਲੀ ਕੋਠੀ ਵਿਚ ਆਕੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਵਤਨ ਦੀਪ ਕੌਰ ਦਾ ਪਤੀ ਤੇ ਬੇਟੀ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਘਰ ਤੋਂ ਬੇਘਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਸ ਉਤੇ ਕੇਸ ਦਰਜ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਕਹਿੰਦੇ ਜਦੋਂ ਧੀ ਨੂੰ ਦੁਖ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਂਝੀ ਪੇਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਸਾਂਝੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਹੀ ਕੇਸ ਦਰਜ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਵਕਤ ਬੜਾ ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ। ਕੰਨੀ ਜਿਹੀ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਲੰਘ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਪਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਪਰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਇਹ ਜਦੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਾਫੀ ਸਾਰੀ ਪੀੜ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੀੜ ਕਿਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਇਹ ਪਾਠਕ ਸਮਝ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ?

ਬਾਕੀ ਕਲ ਛੇਵੀਂ ਕਿਸ਼ਤ